Onlangs deed de rechtbank Noord Holland uitspraak in een zaak die onder meer handelde over verantwoordelijkheden voor vergissingen bij het invullen van het vervoersdocument dierlijke mest (hierna: VDM).
Naar aanleiding van een controle door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (hierna: NVWA) werden door verweerder onder andere een aantal administratieve boetes opgelegd voor het niet naar waarheid opmaken van een VDM door vervoerder, leverancier of afnemer. Wat was het geval: Op 19 VDM’s was ten onrechte opmerkingscode 73 ingevuld. Deze code geeft een uitzondering aan op de verwerkingsplicht bij bedrijven met een huisvestingssysteem met strorijke mest. De hiervoor geldende uitzonderingsregel was echter niet van toepassing voor het bedrijf van eiseres.
De grondslag voor het opleggen van dergelijke administratieve boetes is te vinden in artikel 53, tweede en derde lid, en artikel 54 van het Uitvoeringsbesluit Msw (hierna: Ubm). Hierin is bepaald dat de leverancier en de afnemer van een mesttransport er ieder voor hun deel, en de vervoerder voor het geheel, zorg voor dragen dat het VDM overeenkomstig de krachtens artikel 54 gestelde regels volledig en naar waarheid wordt ingevuld en ondertekend. In artikel 61, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling Msw (hierna: Urm) is bepaald dat als zich ter zake van het vervoer één of meer van de in bijlage F, onderdeel B, vermelde omstandigheden voordoen, de hiermee corresponderende codes terstond bij onderdeel 4 van het VDM worden ingevuld. In dit kader was op 19 VDM’s opmerkingscode 73 ingevuld. Dit ondanks het feit
Eiseres heeft aangevoerd dat de administratieve boete ten onrechte is opgelegd, omdat zij niet de overtreder is. Eiseres had de vervoerder gemachtigd om namens haar de VDM’s in te vullen en te ondertekenen. De vervoerder heeft op de VDM’s ten onrechte de opmerkingscode 73 (strorijke mest) ingevuld. Deze fout mag haar, zo stelt eiseres, niet worden aangerekend. Ook heeft eiseres erop gewezen dat er geen opzet in het spel kan zijn, omdat er geen voordeel te behalen was met het invullen van de onjuiste code. Er is slechts sprake van een slordigheid. Hierom moet de boete worden gematigd.
Ter zitting heeft eiseres nog naar voren gebracht dat zij – ten behoeve van de [runderras] -runderen – in de overtuiging verkeerde het recht had om code 73 te voeren. Dit is door verweerder weersproken. Volgens verweerder wordt niet voldaan aan de voorwaarde dat 90% van de fosfaatproductie die wordt geproduceerd is gehuisvest in een huisvestingssysteem met een hoog gehalte aan organische stof in de vorm van stro. Binnen het bedrijf van eiseres in zijn geheel wordt maar 46,67% van de mest op deze wijze gehuisvest. Hiermee wordt dus niet voldaan aan de norm voor het voeren van code 73. De rechtbank volgt verweerder in het door haar gestelde dat eiseres niet voldoet aan de voorwaarden om code 73 te mogen voeren.
De rechtbank gaat er gelet op het voorgaande van uit dat op 19 VDM’s ten onrechte code 73 is ingevuld. Uit artikel 53 van het Besluit volgt dat de leverancier ervoor zorgt dat het VDM correct wordt ingevuld. Dit heeft eiseres niet gedaan. Deze fout – ook als die fout is gemaakt door de vervoerder – mag eiseres worden aangerekend. Eiseres is namelijk zelf verantwoordelijk voor haar bedrijfsvoering. Dit houdt onder andere in dat eiseres verantwoordelijk is voor het naar waarheid opmaken van een VDM. Het feit dat eiseres een machtiging heeft afgegeven aan de vervoerder van de mest, maar geen opdracht heeft gegeven om code 73 te vermelden op de VDM’s betekent niet dat eiseres niet verantwoordelijk is voor het naar waarheid opmaken van de VDM’s. Eiseres had erop moeten toezien dat de VDM’s naar waarheid werden opgemaakt.
Gelet op wat hiervoor is overwogen is de rechtbank van oordeel dat eiseres artikel 53 en 54 van het Besluit heeft overtreden en dat verweerder bevoegd was een bestuurlijke boete op te leggen. Omdat eiseres elke keer afzonderlijk een VDM naar waarheid moet opmaken en eiseres dit 19 keer niet heeft gedaan, heeft verweerder hiervoor ook 19 keer een administratieve boete mogen opleggen van € 300,-.
De moraal van het verhaal is daarmee: het afgeven van een machtiging voor de ondertekening van de VDM’s is gemakkelijk en praktisch, maar ontslaat betrokkene niet van de verantwoordelijkheid toe te zien op de juistheid van de VDM’s. Controleren dus!
Lees hier de hele uitspraak
Download hier dit bericht